Pisanie nie jest moja mocna strona ale mam nadzieje, ze chociaz zdjecia sa 😉 a jak nie to ide sie zapasc 😉
Zapraszam do obejrzenia moich pierwszych krokow zima na wysokosci ponad 2000 m. n.p.m. Nie byłoby tego gdyby nie Artur. Sama bym chyba umarla, ze strachu 😉 i moje nogi bylyby polamane, lacznie z szyja 😉 A tak, jestem cala i zdrowa i nadzwyczajnie szczesliwa. To byla niezwykla podroz. To byla podroz w odnalezieniu siebie na nowo. To byl piekny poczatek roku 2011. Najpiekniejszy…
Zacytuje tu Przyjaciela Artura „Podjecie TRUDU zawsze kosztuje” i wiecie co Wam powiem, to byl najbardziej owocny trud jaki przeszlam… Moze to byl bardziej fizyczny ale wart do przejscia i nie mowie tylko o widokach. Widoki sa wazne, owszem ale najwazniejsze dla mnie bylo poznawanie siebie wzajemnie. To bezwatpienia byla podroz w glab siebie a nie tylko Tatr
zaczne od „analogowej” kaffki (poniewaz mojego aparatu nie dalo sie wyjac z plecaka) w drodze do schroniska w dolinie pięciu stawów
zasluzone napoje 😉
miejsce, w ktorym poznaje sie porabanych pozytywnie ludzi 😉 schronisko w dolinie pieciu stawow
w drodze na Kozi wierch, moze kiedys sie polubimy 😉
koziego cd 😀 wchodzenie i schodzeni. Mlecznie
moja ulubiona Trójca schroniskowo-zabawowa 😉 glowny bohater to Vlad Palownik 😀
dopalacz 😉
w drodze na Zawrat… i widoki z Zawratu. To nagroda za ten Kozi! 😉
Rosjanie zdobywaja nie tylko ksiezyc 😉
zabawy nocne z banda wariatow 😉
no, zeby slabo wialo to nie moge powiedziec 😉
i powrot w doborowym towarzystwie. Zeby nie bylo, halny tez nas nie opuszczal 😉
dziękuję i do zobaczenia! 😉
Zawsze podziwiałam takich ludzi jak Wy. To po prostu trzeba kochać!
super, zazdroszczę 🙂
Ahhh…. Alez pieknie w tych naszych Tatrach zima. Dopiero co wrocilam i znowu chce jechac. Moze w przyszlym roku zima. Zdjecia baaaaaaardzo zachecajace 🙂
góry pełne szczęścia i miłości nie mogły wyjść inaczej niż własnie tak!
Łaał 🙂
Pozazdrościć wyprawy. Czuje się zabawę i przygodę w tym reportażu.
„to nagroda za ten Kozi” – dobre 😉 pięknie… a niebo nocą niesamowite… gratuluję wytrwałości 🙂
Zdjęcia w Twoim wykonaniu superanckie, piekne widoki, ale jestem pełen podziwu i wielki szacun za poświecenie, chęć i wytrwałość 🙂
Julio – piękne są Twoje zdjęcia, piękne są góry i Wy jesteście tak piękni, że aż dech zapiera!
Julka – patrząc na te zdjęcia poczułem, ze chciałbym tam być – to co tam widzieliście to piękna sprawa 🙂 Pozdrowionka 🙂
normalnie brygada acapulco 😛
Niesamowicie Julka! Ach, zazdroszczę… szczególnie tego nocnego nieba !
Ale CZAD!!!! Masakra!!! Piekne zdjecia !!! troche pizgalo co ale na pewno bylo warto! REWELACJA! Pozdrawiam!
Ahh… Nic więcej nie przychodzi mi do głowy;)
ekstra!
Zdjęcia niesamowite!! Jestem oczarowana:) Wszystkie zdjęcia są świetne. Jestem pod wrażeniem. Po prostu wielkie WOW:)
Widoki też wspaniałe. Ta mgła jest niesamowita… Z pewnością trud się opłacił. Przez te zdjęcia aż sama zapragnęłam wybrać się w góry…
Julia zabierzcie nas ze sobą kiedyś:) świetna wyprawa i przepiękne widoki:)
dziekuje!
PS2 Kinga, masz racje i to byla druga czesc cytatu, ktora juz nie dalam ale wiedzialam, ze Ty to zauwazysz. Sciskam Cie serdecznie!
ps2. a podjęcie trudu nie tylko kosztuje, ale także się opłaca… 🙂
świetnie się ogląda! cieszę się ogromnie, że mieliście tak udany wyjazd. ps. tęsknię za górami, ale nie mogę jechać… ale dobrze było sobie przypomnieć swoje własne wyprawy dzięki tym zdjęciom. thx 🙂
Oj Julka jak ja lubię Twoją uśmiechniętą buzię i Twoje pisanie, oczywiście to, że lubię zdjęcia jest oczywistą oczywistością :))) Bo w tym wszystkim jest coś, czego nam wszystkim tak często brakuje – umiejętność bycia sobą i życie!!!!!!!!!!!!!! niech żyje życie!!!!!!!!!!!!! a zwłaszcza życie w wykonaniu Julki 😉
megaczad, uwielbiam góry i tesknie mocno do nich. Już niedługo 🙂
najlepsze to wietrzne
r e w e l a c j a 🙂